Rob Tognoni (Aus) Gerry Reynders (drums) Foyer (Bij Filip Morre) Zottegem review & pictures: Freddie |
|
Even het schaamrood op de wangen gisterenavond…door promo-agent Danny De Man kreeg ik onlangs te uitnodiging om richting Zottegem af te zakken voor een optreden in de Foyer van het Cultuurcentrum aldaar. Op Valentijnnacht zou daar voor de geliefden de Australische rocker Rob Tognoni optreden. Via FB kreeg ik ook al de indruk dat Flip Morre er voor iets tussen zat maar wist ik niet dat deze Zottegemse legende al sinds jaren deze Foyer uitbaat. De man die ooit de Blauwe Wolk naam en faam bezorgde bij de bluesliefhebbers is hier de ‘patron’ van de Foyer. Met enig risico omdat het de nacht voor de geliefden is werd hier op deze 14 februari Rob Tognoni op de affiche geplaatst en Filip zou Filip niet zijn als hij niet aan een kleine attentie voor de dames had gedacht. Alle ‘madammen’ kregen aan de ingang een rode roos overhandigd en daarvoor mag Filip en zijn madam toch ook eens in de bloemetjes worden gezet… Als Tasmaanse duivel leeft Rob Tognoni al een tijd bij onze buren in Duitsland en meer bepaald in Aachen. Voor de aanvulling van zijn ‘power trio’ doet Mr. Tognoni al een tijdje beroep op een ritme sectie dat bestaat uit bassist Slawek Semeniuk afkomstig uit Polen en jawel eentje van bij ons, drummer Gerry Reynders recht uit de ‘Limburg’ van Houthalen. Zij zullen samen met deze bluesrocker pure sang hier in Zottegem eens van jetje geven. In deze carnaval periode iemand van ‘Oalst’ doen afzakken moet al niet evident zijn maar toch zijn ze er maar dan spreken we uiteraard van een echte bluesfanaat en blijkt dat zijn madam zelfs afkomstig is uit mijn hometown. Alle vrouwen een bloemetje en iedereen een pintje dan kan tegen 10.00 PM zich beginnen opmaken voor een setje van bruisende bluesrock. Dat Rob Tognoni niet bepaald rekening houdt met de decibels is geweten maar daar hadden we ons natuurlijk op voorzien. Stevig en met veel pit wordt deze Foyer van een cultuurcentrum getransformeerd naar een heuse rocktemptel. Buiten de grijze haren lijkt de tijd op Tognoni geen vat te hebben want hij staat hier te rocken met de fitheid van een prille dertiger. Voor deze Rob Tognoni moeten we Dave Hole dankbaar voor zijn want het is hij die in 1994 deze gitaarrocker uit de bush van Australië wist te halen en naar Europa bracht. Zijn vlijm scherpe gitaarrifs op zijn Fender snijden door merg en been en met nummers als ‘Retro Shakin’ is het moeilijk om bij dit helse tempo onbewogen te blijven. Ondersteund door een sterke rhyhtm section met een 5-snarige basgitaar zijn nummers als ‘Black Chair’ een lust voor iedere liefhebber van deze tak van de blues. Met een ‘clean shot boogie’ wordt bij dit nummer de finale zelfs opgebouwd met een einde in 6de versnelling en waarbij Rob Tognoni zijn ganse ‘guitar neck’ weet te gebruiken zoals we het van hem gewoon zijn. Dat deze Australiër ook nog aan Valentijn weet te denken bij dit gitaargeweld is niet verwonderlijk wanneer blijkt dat bij zijn ‘Dark Angel’ gewoon naast mij zat en hij zijn ‘Valentijntje’ niet uit het oog probeerde te verliezen. Met deze avond vol van stevige Texas Blues rock zullen de rustige straatjes van het stille Zottegem wel danig zijn opgeschrikt en wij zijn tevreden dat we Rob nog eens aan het werk konden zien…met dank aan Danny De Man en zeker voor de Filip komen we nog wel eens terug.
|
|
|